روایتی متفاوت از انقلاب، مبارزه و زندانشنبه ۱۲ فروردين ۱٣۹۶ – ۱ آوريل ۲۰۱۷ پیشگفتار یارم نوشت … آنچه را که بر او رفت … اما نه از نگاه یک قربانی رژیم جمهوری اسلامی، بلکه از زبان یک مبارز. مبارزی جوان که در کوران مبارزه انقلابی برای آنچه که اکنون «سوسیالیسم رویایی من» می نامد،
نقدِ نوشته عباس معروفی با عنوان “من یک زنم”دوشنبه ۹ آذر ۱٣۹۴ – ٣۰ نوامبر ۲۰۱۵ از جایگاه عباس معروفی در ادبیات کشورمان نمی گویم. نوشته اخیر ایشان با عنوان “من یک زنم”* مرا به اندیشه واداشت که از زاویه دیگری به ادبیات فارسی نگاه کنم و از خود بپرسم که جایگاه ادبیات ما با
فمینیسم در جلوه هنرشنبه ٣۰ فروردين ۱٣۹٣ – ۱۹ آوريل ۲۰۱۴ ترانه “کولی” یکی از ترانه هایی است که همایون شجریان به تازگی خوانده و گل کرده است. آهنگ آن از تهمورس پورناظری است. و شعر آن از سیمیمن بهبهانی*. شعر در همدردی با زنی است، کولی، که به مردی دل داده، با او همخوابه
به مادران خاورانکشنبه ۲۴ فروردين ۱٣۹٣ – ۱٣ آوريل ۲۰۱۴ داستان همیشه اینگونه است: مادر به فرزندش می گوید “… نکن!” و او را از مخالفت سیاسی و جنگ با دولت برحذر می دارد. مادر می داند که مصیبت در انتظار فرزندش است. همه تلاش خود را در نصیحت بکار می گیرد تا او را
نگاهی به کتاب – بچه های درخت جاکارانداپنجشنبه ۲۱ آذر ۱٣۹۲ – ۱۲ دسامبر ۲۰۱٣ بچه های درخت جاکاراندا (Children of Jacaranda Tree*) یک مجموعه داستان کوتاه درباره اعدام زندانیان سیاسی در سال 1367 و بازماندگان آنان، بویژه فرزندان شان، است. این کتاب را سحر دلیجانی به زبان انگلیسی نوشته که تا این زمان به
آدينه ۲۴ خرداد ۱٣۹۲ – ۱۴ ژوئن ۲۰۱٣ تازه مهاجر بودم که در یکی از کلاس های زبان انگلیسی از استاد شنیدم که غذا بخشی از فرهنگ جامعه است. برایم خیلی عجیب بود که غذا که مادی است، بخشی از فرهنگی است که همواره برایم معنوی بود. غذا یعنی همان که باید اندرون از
گفتگو با گروه نمایشپنجشنبه ۱۰ اسفند ۱٣۹۱ – ۲٨ فوريه ۲۰۱٣ امسال برای نخستین بار شهر تهران به شهرهایی پیوست که در آنجا شهروندان در روز عشاق (14 فوریه) با برگزاری نمایش و رقص و سخنرانی و برنامه های دیگر در جنبش جهانی V-Day برای پایان دادن به خشونت علیه زنان شرکت می کنند.
از نمایش “کس و شعر” تا “خیزش یک میلیارد نفری” برای پایان دادن به خشونت علیه زنان شنبه ۱۴ بهمن ۱٣۹۱ – ۲ فوريه ۲۰۱٣ می دانید جدیدترین روز جهانی برای مبارزه با خشونت علیه زنان چیست؟ روز 14 فوریه (26 بهمن) یا روز عشاق (Valentine Day) تنها پانزده سال است که با ابتکار هنری
کتاب “فراموشم مکن” (1) روایتی از زندان است از زبان زنی عاشق و پرشور که به خاطر همراهی با همسرش در لحظه دستیگری او، به زندان می افتد و هفت سال را در زندان جمهوری اسلامی می گذراند. نویسنده عفت ماهباز نام دارد و از آن دسته زندانیان سیاسی زن بوده که به خاطر نماز
اعدام یک واژه ی عربی و حقوقی است. ترجمه ی فارسی و محاوره ای آن شاید چنین باشد: کشتن انسان با پروانه ی رسمی از دادگاه. چرا دستگاه قضائی بصورت رسمی و آشکار به کشتن انسان ها می پردازد؟ این پرسشی است که مردم باید از حکومت بپرسند. جالب اینکه این پرسش در برخی موارد