لابی بینالمللی در مخالفت با اعدام
در ماه نوامبر سال جاری، کمیته سوم سازمان ملل متحد قطعنامهی منع اجرای مجازات اعدام* را به تصویب رساند**. این قطعنامه در ماه دسامبر 2007 در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به رای گذارده میشود. پیرس بانیستر، پژوهشگر عفو بینالملل و مبارز علیه مجازات اعدام است که نقش فعالی در زمینه لابی بینالمللی در این زمینه ایفا کرده و پیشتر نیز درباره مجازات اعدام به برخی پرسشهای من برای خوانندگان ایرانی پاسخ داده است***. به مناسبت سالگرد روز جهانی حقوقی بشر و در آستانه به رای گذاردن قطعنامه منع اجرای مجازات اعدام از ایشان خواهش کردم که درباره مبارزه علیه اعدام در سطح بینالمللی برای ما بگوید. آنچه در زیر به نظر شما میرسد، ترجمهی این گفتگوست.
وحدتی: تبریک به خاطر پیروزی در اولین دور رایگیری. چه گروههایی در این مبارزه شرکت داشتند و از چه زمانی لابی را آغاز کردهاند؟
بانیستر: بسیاری گروهها در سراسر جهان زیر لوای «ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام» فعالیت داشتند. تعداد دولتهایی که با هم این قطعنامه را پیشنهاد دادهاند، بهمراه بیش از 80 کشور از مناطق مختلف جهان که از این پیشنهاد حمایت کردند، نمایانگر این کارزار فراگیر است. کارزار برای این قطعنامه تابستان امسال شروع شد ولی کارزار برای به رای گذاردن قطعنامه سالهاست که آغاز شده و توسط گروه ضد مجازات اعدام «دستها از قابیل کوتاه» حمایت شده است.
وحدتی: از چه شیوههای لابی استفاده کردید؟ آیا لابی در سازمان ملل بود یا اینکه فعالان و سازمانهای غیردولتی بطور مستقیم با مقامات کشورها تماس گرفتند؟ روی چه کشورهایی تمرکز کردید، کشورهایی که احتمال میرفت رای منفی دهند یا کشورهایی با رای احتمالی ممتنع؟
بانیستر: بسیاری شیوههای لابیگری بکار گرفته شد. ما در سازمان ملل یک جلسه گذاشتیم که سخنرانان آن جلسه سه نفر بودند که به خاطر جرمهایی که مرتکب نشده بودند محکوم به اعدام شده بودند. شهادت این سه نفر – که از اوگاندا، ژاپن و امریکا بودند – بشدت تاثیرگذار بود و شنوندگان را تکان داد.
همچنین بطور مستقیم با نمایندگان کشورها در سازمان ملل و مقامات دولتی در پایتختهایشان لابی کردیم. ما بیشتر روی کشورهایی تمرکز کردیم که که میشد آنها را تشویق کرد که در موافقت با قطعنامه رای دهند یا دست کم ممتنع باشند. ما همچنین کشورهایی را که بشدت مخالف اعدام هستند تشویق کردیم که کشورهای دیگری را که با آنها روابط حسنه دارند ترغیب کنند که در مخالفت با انجام قتل توسط حکومت موضع بگیرند.
ما هم در سازمان ملل و هم در مناطق دیگر نشستهای مطبوعاتی به منظور جلب حمایت از این کاراز برگزار کردیم و به رسانهها در مورد گرایش جهانی در دوری جستن از بکارگیری مجازات اعدام آموزش دادیم.
وحدتی: آیا با نمایندگان ایران هم صحبت کردید؟
بانیستر: سیاست مقامات ایرانی در مورد مجازات اعدام کاملا شناخته شده است. گرجه ما انتظار داریم که این سیاست با قدرت استدلال ما تغییرکند، تصمیم گرفتیم که نیروهای محدود خود را روی دولتهایی بگذاریم که بیشتر احتمال موضعگیری مثبت دارند.
وحدتی: چه کشورهایی بشدت با این قطعنامه مخالفت کردند؟ آیا ایران هم مخالفت خود را مطرح کرد؟
بانیستر: کشورهایی که بیشتر از همه مخالفت خود را بیان کردند (بدون هیچ ترتیبی) عبارتند از: بوتسوانا، سنگاپور، مصر، ایران، باربادوس و دیگر کشورهای منطقه کارائیب. نماینده ایران بیشتر درباره مخالفت کشورش با قطعنامه صحبت کرد و بیان داشت که مجازات اعدام برای برخورد با مساله مواد مخدر و دیگر جنایتها در کشورش لازم است.
وحدتی: دلایل اصلی در مخالفت با قطعنامه چه بود؟
بانیستر: اینکه سازمان ملل هیچ اختیاری برای “دخالت” در سیستم قضایی کشورهای عضو ندارد، اینکه مجازات اعدام برای کاهش جرایم خشن لازم است و اینکه این “از طرف غرب” آمده است. با این استدلالها از سوی بسیاری از موافقین قطعنامه بشدت برخورد شد، یعنی آنهایی که عقیده دارند که مجازات اعدام نقض خشن حقوق بشر است، و حقوق بشر دغدغهی جامعهی بینالمللی است و هرگز ثابت نشده که مجازات اعدام نرخ جرایم خشن را بیش از دیگر مجازاتهای شدید کاهش میدهد.
وحدتی: رایگیری نهایی درباره این قطعنامه در سازمان ملل چه روزی خواهد بود؟ آیا لابی تا آن زمان ادامه خواهد داشت یا اینکه بنظر شما اینبار هم مثل دفعه پیش تصویب خواهد شد؟
بانیستر: رای نهایی در نشست جامع مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روز 18 دسامبر (27 آذر 1386) خواهد بود. ما به لابی با کشورهایی که مجازات اعدام را متوقف کردهاند ادامه میدهیم که به قطعنامه رای مثبت دهند و امیدوارم که اینبار با بیش از 100 رای موافق تصویب شود.
وحدتی: آیا نکته جالبی هست که شما بخواهی با ما در میان بگذاری؟
بانیستر: این یک نقطه عطف مهم در مبارزه علیه مجازات اعدام است. این قطعنامه شاید مجازات اعدام در چین، ایران و امریکا را متوقف نکند ولی عفو بینالملل باور دارد که روی کشورهایی که منع مجازات اعدام را در نظر دارند تاثیر خواهد داشت. ما همچنین باور داریم که کشورهایی که بیشتر از همه مجازات اعدام را بکار میگیرند بالاخره به نگرش جامعه بینالمللی درباره مجازات اعدام اندیشیده و پایان دادن به کشتن همشهروندان خویش را در نظر خواهند گرفت.
وحدتی: با سپاس، برای شما و همه مبارزان علیه مجازات اعدام آرزوی موفقیت دارم.
* قطعنامه منع اجرای مجازات اعدام
http://hright.iran-emrooz.net/index.php?/hright/more/14858
** اولین پیروزی در سازمان ملل جهت لغو اعدام
http://news.iran-emrooz.net/index.php?/news1/more/14677
*** ایران تنها کشوری است که در ملاء عام اعدام میکند
http://hright.iran-emrooz.net/index.php?/hright/more/14357