درباره اعدام، شکنجه و اخلاق (۱) – روانشناسی اخلاق و حقوق بشر درباره اعدام، شکنجه و اخلاق (۲) – چه کسی شکنجه می‌کند؟ و چرا؟ فیلیپ زیمباردو (Philip G. Zimbardo) یکی از چهره‌های برجسته‌ی علم روانشناسی است که در زمینه‌ی ریشه‌های خشونت بطور پیگیر در طول دهه‌های گذشته مطالعه و پژوهش نموده و یکی از استادان
«تاریخ نبیل زرندی» یا «مطالع الانوار» کتابی است در شرح بسیاری از وقایع ۱۵۰ سال پیش و از جمله سرکوب دگراندیشان – گرچه در آن زمان هنوز با این واژه توصیف نمی شدند – که در کشور ما رخ داده است. نگاهی به این کتاب، نبود اسم انتشاراتی، و نایاب بودن آن در دسترس افرادی
چرا اعدام‌های گروهی در ملاء عام و یا در اوین با خونسردی کامل جلادان انجام می‌گیرد؟ چرا عده‌ای در سنگسار شرکت می‌کنند؟ چرا گاه خشونت به اصطلح انقلابی و اعدام و شکنجه توسط برخی از روشنفکران و هنرمندان جامعه پذیرفته و حتی اجرا می‌شود؟ چرا عوامل رژیم شاه در اوایل انقلاب اعدام شدند؟ چرا صدای
اگر تا بحال واژه «افضا» را نشنیده‌اید و معنای آن را نمی‌دانید، به این دلیل است که افضا یا در میان قشر بسیار فقیر زنان و دختران جوان اتفاق می‌افتد که از چشم جامعه پنهان هستند، و یا زیر پوشش سنگین سکوت قرار گرفته است. مفهوم واژه «افضا» افضا یعنی پاره شدن بافت‌های حایل
آقای رئیسی، لطفا خلاصه ای از پرونده خانم افسانه ر. را که در دادگاه شیراز به سنگسار محکوم شده و حکم سنگسار وی نیز توسط دیوان عالی کشور تایید شده توضیح دهید. در مرداد ۸۵ همسر افسانه ناپدید می‌شود و جستجو برای یافتن وی به طرح شکایت از افسانه منتهی می‌شود و در انزلی دستگیر
شهروندان بهایی در ایران با جمعیت حدود سیصدهزارنفر بزرگترین اقلیت دینی را تشکیل می‌دهند. پیروان دین بهایی بنا به مبانی عقیدتی خود وارد سیاست نشده و حوزه فعالیت‌های خود را به زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی واقتصادی محدود می‌سازند. قانون اساسی جمهوری اسلامی دین رسمی کشور را اسلام دانسته و ایرانیان کلیمی، زرتشتی و مسیحی
۱۰ اکتبر (۱۸ مهرماه) روز جهانی مخالفت با اعدام است. امسال تلاش «ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام*» برروی قطعنامه پیشنهادی به مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره توقف اجرای حکم اعدام در سراسر جهان متمرکز شده است. عفو بین‌الملل یکی از اعضای اصلی «ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام» است و تیم مجازات اعدام در
گفتگو با آرشام پارسی/ سهیلا وحدتی آقای محمود احمدی‌نژاد در سخنرانی خود در دانشگاه کلمبیا در روز 24 سپتامبر 2007 اعلام کرد که “ما در ایران همجنس‌باز نداریم!” و بلافاصله آرشام پارسی ای-میلی روی اینترنت فرستاد که در آن نوشته بود “پس من کی هستم؟” از این رو با او به گفتگو نشستم. آرشام پارسی،
ايران به کنوانسيون «حقوق کودک» پايبند است. در کنوانسيون «حقوق کودک»، اعدام افرادی که در زير ۱۸ سالگی مرتکب جرم شده‌اند، منع شده است. جمهوری اسلامی ايران کودکان را تا سن ۱۸ سالگی در زندان نگه می‌دارد، و سپس آنها را اعدام می‌کند. بهنام زارع يکی از اين کودکان است که در سن ۱۴
فرح کریمی در ماه اوت سال 2007 سفری به امریکا داشت. در مدت بسیار کوتاهی که ایشان در شمال کالیفرنیا بود فرصتی یافتم تا با ایشان به گفتگو نشسته و درباره زندگی شخصی، مهاجرت از ایران، تجربه نمایندگی در پارلمان هلند، و دیگر فعالیت‌های ایشان در زمینه بین‌المللی پرسش‌هایی را با ایشان مطرح کنم.