حرکت مدنی اعتراض به اعدام و سنگسار

دوشنبه  ۱۴ تير ۱٣٨۹ –  ۵ ژوئيه ۲۰۱۰

سکینه محمدی آشتیانی در آستانه سنگسار است. محمدرضا حدادی که در 15 سالگی فریب خورده و جرمی را به گردن گرفته، روز چهارشنبه قرار است اعدام شود. زینب جلالیان بدون داشتن وکیل در دادگاه به اعدام محکوم شده است. مرد جوانی به نام ابراهیم به اتهام لواط در تبریز محکوم به اعدام شده است. پرسشی که برای بسیاری از افرادی که با نگرانی این خبرها را می خوانند مطرح می شود، این است که ما برای نجات جان این افراد چه می توانیم بکنیم؟

طبیعی است که ما نمی توانیم منتظر بمانیم که آن دولت و یا حکومت عوض شود و اعدام ها کاهش یابد. ما به عنوان شهروندان ایرانی و به عنوان بخشی از جامعه مدنی مسئولیم که نقش موثر خود را ایفا کنیم. حال راهکارهای عملی که پیش پای ما وجود دارد چیست؟

در این زمینه شاید بتوانیم از راهکارهای موثری که سازمان های شناخته شده بین المللی مانند «عفو بین الملل» و «برابری اکنون» سالهاست استفاده می کنند، استفاده کنیم. این سازمانها در پی آگاهی یافتن از صدور حکم اعدام یا سنگسار، یک «فراخوان عمل» منتشر نموده و از همه اعضا و هواداران خود می خواهند که یک حرکت مدنی اعتراض آمیز نسبت به حکم صادر شده انجام دهند. بدین ترتیب که سازمان حقوق بشری از همگان دعوت می کند که اعتراض خود را به شیوه مدنی و با لحنی احترام آمیز به مقامات مسئول کشور انتقال دهند. در راستای ساده ساختن این کار برای عموم شهروندان، گاه یک متن پیشنهادی برای نامه در اختیار افراد قرار می دهند، و همچنین نام افراد مسئولی را که می توانند مخاطب نامه ی اعتراض به حکم باشند، به همراه عنوان و آدرس آنها به اطلاع افراد می رسانند.

تجربه ی این سازمانها نشان می دهد که این روش موفقیت آمیز بوده است.

اکنون خوشبختانه حساسیت عمومی نسبت به اعدام و سنگسار بشدت افزایش یافته و هر روز تعداد بیشتری خواهان مشارکت در عمل علیه اعدام و سنگسار و شکنجه هستند. شاید این شیوه مشارکت مدنی در مبارزه علیه اعدام الگوی خوبی برای عمل باشد که بتواند بتدریج گسترده شده و به یکی از پایه های اصلی حرکت مدنی علیه اعدام تبدیل شود.

وکیل های مدافع حقوق بشر که بصورت داوطلبانه برای دفاع از متهم و نجات جان او از اعدام و سنگسار وارد عمل می شوند، به نواقص و ایرادات حقوقی فاحش در پرونده اشاره می کنند که براساس آن می توانند از دادگستری ایران بخواهند که دادرسی مجدد انجام شود و یا متهم مورد عفو و بخشودگی قرار گیرد. پس درهمان سیستم حقوقی و قضائی ایران که حکم مرگ ناعادلانه صادر شده، هنوز راهی برای نجات جان متهم وجود دارد. ما نیز به عنوان شهروندان ایرانی از همین امکانات حقوقی که وکیل پرونده روی آنها انگشت گذاشته، می توانیم استفاده کنیم و از مقامات قضائی بخواهیم که روند دادرسی عادلانه را رعایت کنند، تعهدات حکومت را در مورد کنوانسیون حقوق کودک رعایت کنند، و با تماس های مکرر با مقامات مسئول فشار مدنی را به جایی برسانیم که مجبور شوند رعایت کامل قانون را در نظر بگیرند.

یکی دیگر از راههای فشار روی حکومت و مقامات قضائی برای توقف اجرای حکم اعدام یا سنگسار، فشار بین المللی است که از طریق مقامات سیاسی و بین المللی وارد می شود.

سازمان های حقوق بشری بین المللی از این شیوه ها نیز استفاده می کنند. این سازمانها با نهادهای سازمان ملل متحد و پارلمان اروپا نیز در تماس هستند و خبرهای موثق درباره ی اعدام و سنگسار را از طریق کانال های رسمی که طی سالها فعالیت خویش برقرار کرده اند، به این نهادها منتقل می کنند. نتیجه ی این کار، اعتراض های رسمی بین المللی است که در پیام های اعتراض رسمی یا تماس با مقامات رسمی ایران در اعتراض نسبت به عملکرد قضائی حکومت جمهوری اسلامی انجام می گیرد.

یکی از کنش های رایج در میان ایرانیان که در حال حاضر در مخالفت با اعدام و سنگسار می بینیم، جمع آوری امضا در پای نامه به آقای بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد است. ولی این کار هیچگونه تاثیری ندارد. زیرا اگر منظور خبررسانی است، اینکار از طریق کانال های معتبر انجام می شود. و تازه معلوم نیست که امضای اینترنتی عده ای که فاقد اعتبار هویتی است در پای متنی که بدون ارائه سند و مدرک و اعتبار خبری است، چه فایده ای دارد. بگذریم از اینکه گمان نمی رود آقای بان کی مون چشمش به هیچ یک از این متن های پتیشن اینترنتی بیافتد. و اگر هم متن معتبر باشد، امضاها هم با اسم و مشخصات و اعتبار تایید کننده هویت افراد باشد، و آقای بان کی مون هم آن را به دقت بخواند، باز همانطور که گفته شد این یک دوباره کاری است زیرا عفو بین الملل معمولا کانال خبررسانی سریع و مطمئنی است که کار را به موقع انجام می دهد. امیدوارم ما ایرانیان خارج از کشور در آینده نزدیک بتوانیم خود نهاد حقوق بشری مردمی معتبری بسازیم و بصورت مستقیم کانال های خبررسانی و ارتباطی با نهادهای بین المللی برقرار سازیم.

نمی گویم پتیشن هرگز فایده ندارد. گاهی فایده دارد و معمولا فایده ی آن، آگاه سازی و حساس سازی عموم مردم نسبت به یک مساله است که متن آن را بخوانند و با درج نام خود در پای آن متن، حمایت خود را از آن اعلام کنند. کمپین یک میلیون امضا از این شیوه استفاده می کند. پتیشن معمولا در حاشیه یک حرکت اعتراضی است، و یا یک اعتراض جمعی را در پی دارد. اما به این شیوه ای که رایج شده می بینیم که همین پتیشن نهایت اقدام اعتراضی است که به دست کسی هم نمی رسد و روی یک صفحه اینترنتی باقی می ماند.

نکته ی مهم اینجاست که متاسفانه نامه به بان کی مون و امضای پتیشن اینترنتی شاید تاثیر منفی هم داشته باشد زیرا که به ما این احساس آرامش را می دهد که کاری کرده و وظیفه خود را انجام داده ایم. و این احساس آرامش باعث می شود که کارهای موثری که واقعا می توانیم انجام دهیم، در سایه می ماند و انجام نمی گیرد.

بیایید بی رودرواسی صحبت کنیم. هنوز موانع زیادی در راه فعالیت مدنی ما علیه اعدام وجود دارد.

برخی دوستان صادقانه می گویند که عارشان می شود با مقامات جمهوری اسلامی صحبت کنند. احساس انزجار سیاسی از مقامات جمهوری اسلامی ایران کاملا قابل درک است. عملکرد سرکوبگرانه ی مقامات جمهوری اسلامی چنان تجربه شخصی تلخی برای بسیاری از ما آفریده که تجسم اجرای عدالت از سوی آنان را دشوار می سازد. اما این احساسی است که باید بر آن غلبه کرد تا بتوان حرکت مدنی علیه اعدام را شروع کرد.

فرض کنید زینب خواهر شما و یا محمدرضا برادر کوچکتر شما می بود، آنگاه شما با مقامات قضائی به شیوه رسمی و محترمانه وارد گفتگو نمی شدید؟ هنگامی که فرزندان سکینه نامه می نویسند و از ما می خواهند که برای نجات جان مادرشان وارد عمل شویم، به سختی می توان به آنها گفت که به خاطر احساس شخصی بسیار منفی نسبت به مقامات جمهوری اسلامی از هرگونه اقدامی در رابطه با مقامات ایران برای نجات جان مادرشان معذوریم. اما بهرحال اگر انتخاب شخصی یک نفر اینست که هرگز با مقامات ایرانی وارد گفتگو نشود، راههای دیگری هم هست. می توان با سفارتخانه های کشورهای خارجی، از جمله کشور محل زندگی مان، در ایران تماس گرفت و از آنها خواست که از مقامات ایرانی بخواهند که اجرای حکم متوقف شود.

و واقعیت دیگر این است که بسیاری از ما با زندگی روزمره درگیر هستیم، و بس مشغول.

اما اگر قرار بود سکینه را در حیاط خانه ما سنگسار کنند، آیا باز هم مشغولیت زندگی آنقدر ما را سرگرم می کرد که نسبت به قضیه بی تفاوت بودیم؟ چه فرقی می کند اگر سکینه در ده کوره ای در آذربایجان شرقی سنگسار شود یا در حیاط خانه ما؟ هر جایی که سکینه سنگسار شود، حیاط خانه ماست.

خوشبختانه حرکت ضد اعدام و سنگسار در کشور ما شروع شده و به پیش می رود. در شرایط کنونی، به خاطر شرایط خفقان شدید در کشور، حرکت منسجم و سازمان یافته جمعی در این زمینه وجود ندارد. حرکت ضد اعدام حرکت جدی و گسترده ای است که در حقیقت برآیند فعالیت های فردی تعداد زیادی از ایرانیان در نقاط مختلف داخل و خارج کشور است که در زمینه های گوناگون از جمله خبررسانی، حساس سازی افکار عمومی، آگاهی رسانی، دفاع حقوقی از متهم، و گزارش های حاشیه ای فعالیت می کنند.

جای خوشوقتی است که تعداد افراد داوطلبی که مایل هستند به نجات جان افراد محکوم به اعدام کمک کنند، روز به روز افزایش می یابد. اما گسترده کردن حرکت مدنی ضد اعدام نیازمند تلاش گسترده است. حتی اگر بخواهیم شیوه های رایج در غرب را تقلید کنیم، هنوز راه درازی در پیش داریم. تازه باید کار را از اول شروع کنیم و این راه هایی را که در غرب کاملا رایج و پیش پا افتاده است در ایران هموار سازیم و مورد استفاده قرار دهیم.

اشکال اول اینست که هنوز این پرسش برای بسیاری از ما باقی است که بطور مشخص با چه مقامات مسئولی و از طریق کدام شماره تلفن ها و یا ایمیل آدرس ها می توان تماس گرفت؟ بسیاری از شماره های تماس که روی سایت دادگستری و قوه قضائیه درج شده، دقیق نیست و به روز نشده است. هیچ راهی هم برای تشخیص اینکه آیا آدرس های ایمیل به روز است و کسی ایمیل ها را دریافت می کند یا خیر، وجود ندارد. اما به کمک هم کم کم می توانیم لیست کامل و دقیقی از شماره تلفن های مسئولین قضائی و حکومتی و نمایندگان مجلس تهیه کنیم که در دسترس همه ما باشد و در صورت نیاز و شنیدن خبر حکم اعدام یا سنگساری که هر آن ممکن است اجرا شود، بتوانیم به سرعت تماس گرفته و از آنها بخواهیم که اجرای حکم متوقف شود.

اشکال دوم که کمتر از اشکال اولی نیست، اینست که متاسفانه در سیستم قضائی ایران هر پرونده قضائی کاملا شخصی تلقی می شود و فرهنگ پاسخگویی به افکار عمومی وجود ندارد. البته چنین فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران مایه تعجب نیست. اگر شما از نزدیکان و وابستگان فرد متهم پرونده یا وکیل ایشان نباشید، معمولا پاسخ نمی گیرید. حتی دفتر روابط عمومی هم که نام آن این گمان را تداعی می کند که باید پاسخگوی افکار عمومی باشد، خود را پاسخگو نمی داند و روشن نیست که چه نقشی دارد. فرهنگ پاسخگویی به مردم و درک شیوه های کنش مدنی بقدری در میان مسئولان حکومت جمهوری اسلامی ایران ضعیف است که فرض را بر این می گذارند که شما بیکار هستید که به ایشان تلفن می کنید تا درباره کسی که هیچ نسبتی با شما ندارد با آنها بحث می کنید.

اما این فرهنگ را هم می توان تغییر داد و با افزایش فشار مدنی می توان مسئولین را وادار کرد که به افکار عمومی پاسخگو باشند.

با افزایش تعداد تماس ها مطمئنا راه ابراز نظر عمومی و اعتراض به احکام اعدام و سنگسار هموارتر خواهد شد. بهرحال همین که مسئولان قضائی بدانند که عملکرد آنها بیرون از چارچوب اداره شان بازتاب یافته است، توجه شان به اهمیت پرونده جلب می شود. به یاد داشته باشیم که در پیش نویس قانون مجازات اسلامی درج شده که اگر اجرای حکم سنگسار موجب “وهن” نظام باشد، حکم نباید اجرا شود. با افزایش فشار افکار عمومی باید وجود این “وهن” حکومت را در مقابل افکار عمومی برای مسئولان روشن کرد تا حکم اجرا نگردد. تجربه شخصی بسیاری از دوستان فعال حقوق بشر نشان می دهد که این تماس ها بیفایده نیست و می تواند تاثیرگذار باشد.

در پایین این مطلب، شماره تلفن کاخ دادگستری در تهران و نیز دادگستری تبریز که پرونده سکینه محمدی آشتیانی و ابراهیم حمیدی در آنجاست، درج شده که از طریق آنها می توانید با کمیسیون های عفو وبخشودگی مربوطه تماس بگیرید.

افزون بر آن، دوسری آدرس های تماس وجود دارد که یکی آدرس تماس با سفارتخانه های برخی کشورها در تهران است، و دیگری آدرس تماس با سفارتخانه های ایران در کشورهای دیگر، که توسط دوستان فعال حقوق بشر تهیه شده است.

از همه دوستانی که شماره تلفن های تماس با مقامات مسئول قضائی، حکومتی، و نمایندگان مجلس را می توانند تهیه کنند، خواهش می کنم که آنها را به آدرس ایمیل زیر بفرستند. مجموعه ی این شماره تلفن ها در اختیار همگان قرار خواهد گرفت تا راه تماس داوطلبان حرکت علیه اعدام هموارتر گردد و اقدامات موثرتری در این زمینه بتواند انجام پذیرد.

به امید پیروزی حرکت مدنی علیه اعدام.

سهیلا وحدتی

SoheilaVahdati AT gmail .com

*****شماره تلفن کاخ دادگستری، تهران
+98-21-38581

*****شماره دادگستری تبریز
برای تماس با کمیسیون عفو و بخشودگی مربوط به پرونده سکینه محمدی آشتیانی
+98-411-3306420

******آدرس تماس با سفارتخانه های کشورهای دیگر در تهران

Austria
Address: Chancery: No.78,3rd Floor, Argentina Sq., Tehran, Iran
Tel: +98-21-8710733,8710180
Fax: +98-21-8710778

Australia

Address: No. 13, 23rd Street, Khalid Islambuli Ave, Tehran, Iran
Telephone: +98 21 8872 4456
Fax: +98 21 8872 0484

Belgium
Address: Elahieh – 155-157 Shahid Fayyazi Avenue (Fereshteh)
16778 Teheran
P.0. Box 11365 – 115 Teheran
EMBASSY
Tel. + (98) (21) 22 04 16 17
Tel. + (98) (21) 22 04 00 73
Tel. + (98) (21) 22 04 92 47
Out of office hours in case of emergency only :
Cellphone + (98) (0) 912 105 22 01 or (98) (0) 912 132 91 93
Fax + (98) (21) 22 04 46 08
e-mail : Teheran@diplobel.be

Canada
Address: P.O.Box: 11365-4647 Chancery: Embassy of Canada No.57, Shahid Sarafraz St., Ostad Motahari Ave., Tehran, Iran
Tel: +98-21-8732623, 8732624, 8732625, 8732626
Fax: +98-21-8733202,8733549

Denmark
Address: Dr. Shariati Ave, Elahiyeh Ave., Dashti Str. 18, Tehran 19148.
Tel: +98 (21) 2264 0009
+98 (21) 2260 1363
+98 (21) 2260 7020
Fax. +98 (21) 2264 0007
thramb@um.dk

France
سفارت فرانسه
تهران، خیابان نوفل لو شتو، پلاک 85
تلفن : 08 تا 05 60 70 66 (21 98 00)
فاکس : 43/44 65 70 66 (21 98 00)

Germany
سفارت آلمان
پست الکترونیک: info@teheran.diplo.de
اطلاعات در مورد روادید، تلفن: 39991499-21-0098
دورنگار: 39991860-21-0098
دریافت وقت مصاحبه جهت ارایه درخواست روادید، تلفن: 39991499-21-0098
پست الکترونیک: termin@tehe.diplo.de
بخش مطبوعاتی سفارت، تلفن:   39991670-21-0098، دورنگار: 39991970-21-0098
بخش اقتصادی سفارت، تلفن:      39991510-21-0098، دورنگار: 39991890-21-0098
بخش فرهنگی سفارت، تلفن:      39991660-21-0098، دورنگار: 39991970-21-0098
امور اداری سفارت، تلفن:            39991710-21-0098، دورنگار: 39991890-21-0098

Italy

Embassy of Italy in Tehran
81, Neauphle Le Chateau Ave
Tehran – Iran

Tel    0098 21 66726955/6/7
Fax   0098 21 66726961
segreteria.teheran@esteri.it

Nederland

Postal address
P.O. Box 11365-138
E-mail
teh@minbuza.nl
Telephone
0098 (0) 21 2256.70.05 / 2256.70.07
0098 (0) 21 2256.69.92 (Ambassador / Counsellor)
0098 (0) 21 2256.02.12 (Economic Section)
0098 (0) 21 2256.69.91 (Visa Section)
0098 (0) 21 2255.50.94 (Agricultural Section)
Fax
0098 (0) 21 2256.69.90
0098 (0) 21 2256.02.14 (Visa Section)
0098 (0) 21 2256.02.13 (Agricultural Section)

Norway
Embassy:
Norwegian Embassy emb.tehran@mfa.no
Address:
Pasdaran Avenue, Kuhestan 8th Str., Ekhtiarieh Shomali Str. 412
Town/City:Tehran
Telephone:
+ 98 21 229 3933
Fax:+ 98 21 229 2776

Spain
Address: P.O.Box: 15875-4931 Chancery: No.76, Sarv St., Africa Exp, way, Tehran, Iran
Tel: +98-21-8787082, 8714576, 8714575, 8787083
Fax: +98-21-8724581

Sweden
Address: P.O.Box: 19575-458 Chancery: No.2, Nastaran St., Pasdaran Ave., Tehran, Iran
Tel: +98-21-2296802,2298314
Fax: +98-21-2286021

Switzerland
Address: P.O.Box: 19395-4683 Chancery: No.13/1, Boustan Ave., Elahieh Ave., Tehran, Iran
Tel: +98-21-268226,268227
Fax: +98-21-269448

UK

Address: PO Box No 11365-4474
Tehran 11344 Iran

Tel: ++ 98 21 6670 5011 – 7

Fax: ++ 98 21 6671 0761

******آدرس تماس با سفارتخانه های ایران در کشورهای دیگر

Iranian Embassies and Consulates in Other Countries:

Austria
e-mail: public@iranembassy-wien.at
Address:
Jauresgasse 9, A-1030 Wien, Österreich
Tel: 0043-1- 7122657
Fax: 0043-1-7135733

Canada
e-mail: executive@salamiran.org
website: www.salamiran.org
Address:
245 Metcalfe St.
Ottawa, Ontario
K2P 2K2
Canada
Tel: 613 2354726 Ext 225
Fax: 613 2325712

France
e-mail: cabinet@mfa.gov.ir
Address:
4,AVENUE D’IENA 75016 PARIS
Tel: (+33)-[0]1-40697900
Fax: (+33)-[0]1-40700157

Germany
Berlin
e-mail: press@iranbotschaft.de
website: http://www.iranembassy.de
Address:
Podbielskiallee 67, 14195 Berlin
Tel: (Kanzlei der Botschaft)
0049 (30) 84353399 & 0049 (30) 843530

Frankfurt
e-mail: info@irangk.de
website: www.irangk.de
Address:
Raimundstraße 90
60320 Frankfurt
Tel: 0049-(0)69 560007-0

Munich
Address:
Generalkonsulat der Islamischen Republik Iran, Mauerkircherstraße 59, 81679 München
Tel:(089) 4523 969 0
Fax:(089) 4523 969 56

Hamburg
Address:
Generalkonsulat der Islamischen Republik Iran Hamburg, Bebelallee 18 22299 Hamburg
Tel: 040 / 514 40 60
Fax: 040/ 514 40 625

Japan
e-mail: info @ iranembassyjp .org
website: http://www.iranembassyjp.org
Tel: 0081- 3-3446-8011~ 4
Fax: 0081-3-3446-9002

Mexico
e-mail: iranembmx@hotmail.com
Address:
Paseo de la Reforma No. 2-350, (Lomas Altas), Delegación Miguel Hidalgo
11950
México City
Mexico
Tel: +52-55-965399, +52-55-965771, +52-55-955576
Fax:+52-55-510731

Russia
e-mail: info@iranembassy.ru
website: www.iranembassy.ru

Switzerland
e-mail: iran-emb@bluewin.ch
Address:
Thunstrasse 68
3006 Bern
Suisse
Tel: local: (031) 351.0801, international: +41.31.351.0801
Fax: local: (031) 351.5652, international: +41.31.351.5652

United States
e-mail: requests@daftar.org
website: www.daftar.org
Address:
2209 Wisconsin Avenue, N.W.
Washington, D.C. 20007
Tel: (202) 965-4990
Fax: (202) 965-1073

برخی از نظرات برگرفته از اخبار روز:

 

از : سهیلا وحدتی

عنوان : درباره کرامت انسانی

کرامت انسانی همان ترجمه dignityاست که به معنای حق ذاتی برخورداری از احترام است. طبیعی است که همه انسانها دارای این حق هستند. کسی که مرتکب قتل و جنایت می شود، از هیتلر گرفته تا صدام و یا هر قاتل، این حق را نقض می کند. اما آیا ما هم باید مثل آنها رفتار کرده و حق زندگی و کرامت انسان را نقض کنیم؟ نکته اصلی اینجاست که کرامت انسانی را در مورد همه انسانها بپذیریم. حالا اگر فردی مرتکب جنایت شد، با حفظ احترام به کرامت و حق زندگی او، برایش مجازات تعیین می کنیم و به او حبس ابد یا زندانی طولانی مدت می دهیم.

نکته مهمی که باید آشکار شود اینست که اگر قتل را با قتل پاسخ دهیم، یعنی با قاتل مثل خودش رفتار کرده ایم، یعنی ما هم عمل قتل را تکرار می کنیم و دست کمی از همان قاتلی که برای جنایت سرزنش و محاکمه اش می کنیم، نداریم.

مجازات اعدام، یا در حقیقت قتل یک مجرم، مجازات بدنی است. دنیا به جایی رسیده که مجازات بدنی باید منسوخ شود. مجازات بدنی همان فرهنگی است که می گوید دست دزد را باید برید، چشم در مقابل چشم، و نفس در مقابل نفس باید قصاص شود. باید از این فرهنگ خشونت مقابله به مثل عبور کنیم.

دشوار است، کار فرهنگی درازمدت می طلبد، اما تنها راهی است که ما را به آینده ای بهتر می رساند.

۲۹۱۵۶ – تاریخ انتشار : ۱۶ تير ۱٣٨۹

   از : peerooz

عنوان : کرامت انسانی

سرکار خانم وحدتی،

ممنون از جواب شما. امیدوارم کنجکاوی مرا حمل بر جدال نفرمایید ، که اگر قصد جدال داشتم با صاحب نظری چون شما که ظاهرا در این موضوع ” حرفه ای” هستید در نمی افتادم. بنده هنوز عقیده قطعی در مورد اعدام ندارم و جستجو گرم و اینرا تنها با سوال میتوان حل کرد. به سایت اعدام چیست رجوع کردم و دو مقاله کرامت انسان و تقدم کرامت انسان بر آزادی برایم جالب بود و به ویژه مقاله آقای علی محمد طباطبای در نقد نوشته ” س. بنا ” که ظاهرا باید شما باشید.

“باید به خاطر ارزش به نفس خویش، کرامت ذاتی انسان را پاس بداریم. باید از خود بپرسیم: تا هنگامی که ما کرامت انسان های دیگر را انکار می کنیم، تا هنگامی که انسان هایی را با اعدام و جنگ و خشونت نابود می کنیم و به قتل می رسانیم، چگونه می توانیم ادعا کنیم که کرامت انسانی خود را ارج می گذاریم؟”.

‎”یک سری از حقوق بشر، حقوق طبیعی است و از هنگام تولد با اوست و تا دم مرگ با او خواهد بود و صرف نظر از روابط اجتماعی و شیوه زندگی فردی و جمعی، همواره توسط همه مورد احترام است، مانند حق زندگی. این حقوق بر اساس احترام به کرامت انسان استوار است و قابل سلب نیست. هیچ شخص حقیقی یا حقوقی نمی تواند، ولو به نام منافع جمعی یا امنیت ملی، حق زندگی را از دیگری سلب نموده و او را اعدام نماید.”.

‎” بدون درک اهمیت و ضرورت احترام به کرامت انسان نمی توان حقوق بشر را درک کرد و پذیرفت‎”.( پایان نقل قول ها از دو مقاله فوق ).

آیا کرامت انسانی ما فقط شامل جانیان و قاتلان میشود و یا مقتولین بی گناه هم باید از کرامت انسانی بر خوردار شده بودند؟ و همانطور که آقای طباطبایی اشاره کردند چون به باور شما کشتار هر انسان به هر علتی خلاف اصول حقوق بشریست آیا باید از خود دفاع نکرده و به خاطر کرامت انسانی بگذاریم مردم ما را بکشند ؟ شما خط فاصل بین دفاع در مقابل جانیان بالفطره و دشمنان بی رحم (مثلا صدام و هیتلر) و کشتن بیکناهان را چه طور ترسیم میکنید؟ یا فرقی نمیکند و هردو قتل نفس اند

من فکر میکنم که با این طرز تفکر ما حقوق بشری مقتولین بی گناه را فدای حقوق بشری جانیان و جنایت کاران و آدم کش ها میکنیم و آنها را تشویق به تکرار جنایات خود مینمایم و جنایت های مکرری که به وسیله جانیانی که از دانشگاه جنایی ( زندان ) آزاد شده اند صورت میگیرد حاکی از این حقیقت است . البته این موضوع در این چند خط نمیگنجد و این سخن پایان ندارد.

تبصره : برای کلمه دیگنیتی کلمه فارسی گویایی نداریم و ظاهرا منظور شما از کرامت بزرگی و وقار و شرافت و یا ترکیبی از آنهاست نه بخشیدن و گذشت.

۲۹۱۵۴ – تاریخ انتشار : ۱۵ تير ۱٣٨۹